Szanowni Państwo Posłowie,

już wkrótce Polska może stać się wielkim sanatorium dla indyjskich emerytów, na których utrzymanie będą łożyć Polacy. W kwietniu tego roku rząd Donalda Tuska skierował do Sejmu projekt ratyfikacji umowy polsko-indyjskiej (druk 1173), który stanowi olbrzymie zagrożenie dla całego polskiego systemu emerytalnego. Rząd pragnie uprzywilejować grupę niemal 1,5 mld obywateli Indii, dając im prawo do pobierania polskiej emerytury w zamian za spełnienie kilku bardzo prostych do realizacji warunków. Umowa ta tylko pogorszy stan polskiego systemu ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z proponowanym tekstem umowy, każdy obywatel Indii, który mieszka w Polsce, osiągnął wiek emerytalny, przepracował 25 lat (w Indiach) i zapłacił choćby jedną składkę emerytalną w naszym kraju, może liczyć na polską gwarantowaną emeryturę minimalną. Oznacza to, że po ratyfikacji umowy indyjscy emeryci będą mogli sprowadzać się do Polski jak do sanatorium, wystarczy, że zapłacą tylko jedną składkę emerytalną w Polsce. To nieporozumienie, które mamy nadzieje, że wzięło się z niekompetencji, a nie ze złych zamiarów przedstawicieli rządu.

Podobną umowę zawarliśmy kilka lat temu z Ukrainą, a od jej wejścia w życie liczba emerytów z Ukrainy znacząco wzrosła. Na koniec 2024 roku wypłacaliśmy emerytury ponad 10 tys. Ukraińcom. Na emerytury i renty z ZUS dla cudzoziemców wydajemy ponad 300 mln rocznie. To już dziś olbrzymie obciążenie dla polskiego budżetu. Strach pomyśleć, co stałoby się, gdybyśmy podobnym programem objęli wszystkich obywateli najludniejszego państwa na świecie – Indii.

Z powyższych powodów, jako świadomy wyborca, domagam się od Państwa klubu przyjęcia postawy reprezentującej interesy Polski i Polaków, a tym samym głosowania przeciwko ratyfikacji umowy.

Z wyrazami szacunku,